Werkgroep’72 op bezoek bij TBM3

Maandagmiddag bij Tresna Budi Mulia3 met Werkgroep’72 in Jakarta

Dat het sociaal tehuis (panti sosial) Tresna Budi Mulia3 (TBM3) een bijzondere plek is, dat is een gegeven. Een gebouw met vrolijke groene muren gevuld met ouderen die ons een stralende glimlach geven bij binnenkomst. Het gevoel als ik binnenloop met andere vrijwilligers van Werkgroep’72 is dat het een oase van rust is midden in een gewone woonwijk vlakbij Pondok Indah. De realiteit bewijst het tegenovergestelde. Het verdriet, verwardheid en de chaos die zich in de afdeling Psychiatrie bevindt zijn pijnlijk om mee te maken. 

Hermien, Jitty, Mira, Isabelle en ik, Lisanne, lopen zwaar bepakt het huis binnen. Er is inmiddels een groep van 10 vrijwilligers die iedere maandagmiddag meegaan naar TBM. We hebben tassen vol met spelletjes, knutsel spulletjes en, niet te vergeten, de sjoelbak mee waar alle mannen gelijk op af komen. Ietwat verlegen komt iedereen aan de klaargezette tafeltjes zitten terwijl wij alles uitruimen. De een heeft een voorkeur voor memory, de ander wil graag knutselen samen met Mira. Als we met de ouderen praten zijn ze gelukkig bij TBM, ze vinden het ook leuk om op wekelijks te knutselen omdat het zo fijn is voor de motoriek. 

Terwijl we samen met de mannen staan te sjoelen, vraagt er opeens iemand aan mij “Spreek je Hollands?”, een verdwaalde Nederlandse zin die mogelijk ooit is meegegeven van zijn ouders. Sommigen hebben nog Nederlands op de basis school moeten leren, dat zijn er steeds minder. Ook het Nederlandse Oranje elftal valt bij de mannen in de smaak – ze zijn allemaal bekend met Edwin van der Sar, Johan Cruyff, Marco van Basten en Ajax Amsterdam (ik probeer ze toch maar iedere keer uit te leggen dat Feyenoord Rotterdam een mooiere club is, maar dat begrijpen ze helaas niet zo goed). 

Na ongeveer een uur, trekken Hermien en Jitty wat koele drankjes en koekjes uit een van de zware tassen – iedereen krijgt gelijk en glimlach op het gezicht. We worden overspoeld met handjes die met een bekertje aankomen. Ze zijn dankbaar en blij om iets te krijgen. Naast de drie maaltijden (ontbijt, lunch, diner) die de ouderen op een dag krijgen, is alles wat tussendoor komt een gift. De versnaperingen worden goed ontvangen.

Op het einde ontmoeten wij een groep fysiotherapie studenten vanuit de Universiteit van Indonesië. De fysiotherapie studenten lopen verschillende stages waarvan een bij TBM3. Zij vertellen ons dat dit huis is opgericht door de Indonesische overheid voor ouderen die elders niet verzorgd kunnen worden. Vaak zijn ze dakloos geraakt of hebben ze geen kinderen gekregen die voor ze kunnen zorgen, zoals dat in Indonesië nog gaat.

Het voelt dubbel. Aan de ene kant is het mooi om te ervaren dat ze op deze liefdevolle plek samen kunnen komen, goed verzorgd worden en een fijn leven hebben. Tegelijkertijd leven de ouderen nu anders dan dat ze zijn opgegroeid, er is weinig privacy, ze hebben gelimiteerde bezittingen en sommigen hebben het besef (niet) meer van waar ze zijn beland. Hoewel er verschillen zijn in normen qua cultuur en privacy tussen Nederland en Indonesië, is het toch lastig om zelf geconfronteerd te worden met de realiteit.  

Uit eindelijk komt het er op neer dat de Werkgroep’72 een moment van blijheid en afleiding weet te creëren op de maandagmiddag, waar de ouderen vrijwillig langs kunnen komen voor een activiteit.  

Over Tresna Budi Mulia3 

TBM3 is een overheidshuis voor ongeveer 305 ouderen die ouder zijn dan 60 jaar, de inwoners hebben verschillende religies omdat hierin geen onderscheid wordt gemaakt. De ouderen hebben zorg nodig en kunnen niet terecht bij familie. Er zijn vier afdelingen, een voor zelfstandig wonen, een afdeling voor zelfstanding groepswonen, een afdeling van bewoners die verzorging/verpleging nodig hebben en een afdeling psychiatrie. Het verblijf in het verpleeghuis is gratis en wordt betaald door de overheid. 

Vrijwilligers van Werkgroep’72 gaan een keer per week samen met een groep ouderen activiteiten doen. Deze activiteiten zijn verschillend en gaan van spelletjes zoals sjoelen en memory tot knutselen zoals tekenen en verven. 

Interesse gekregen in Werkgroep’72?

Wil je een keer mee om activiteiten te doen? Of wil je meer informatie over wat Werkgroep’72 nog meer doet om het verschil te maken in Jakarta?

Neem dan contact op met de Werkgroep’72 via deze link!